D.A.M. Binnendijk
aan
Menno ter Braak [Eibergen]
Zutphen, 23 september 1926
Z: 23/9/26
Mon cher Menno (dit, opdat je dezen brief niet zult publiceeren!!)
Begin, namens mij, met je ouders hartelijk en herhaaldelijk te bedanken voor de, in alle opzichten, zoo aangename dagen, die ik verleden week bij jullie mocht passeeren. Zij zullen mij weer, als altijd, een heuchlijke herinnering blijven.
Nu eenige zaken: kom je a.s. Maandag nog hier op doorreis? Ik zou dat erg prettig vinden. Zelf ga ik pas Donderdag naar Amsterdam.
Woensdag was ik in Arnhem. Henny Marsman ging naar Nijmegen en vroeg of ik dan in A. kwam 's middags. Met Gerard zal het wel heel gauw afloopen: of hij bloedt dood of hij moet stikken. Het schijnt ontzettend te zijn om hem te zien. Eindelijk is het hem duidelijk gemaakt, dat het doodelijk is. Eten en drinken kan hij niet meer; spreken nauwelijks; en lezen is onmogelijk. Als ik kan en durf, ga ik hem Dinsdag even opzoeken.
Gisteren hier Jan Greshoff gehad. De echtparen Gr. en Besnard komen as. Woensdagavond in ‘Negro’ dansen. Coster is, - dat bewijzen eenige staaltjes van zijn pathologisch geworden vervolgingswaanzin en onaanrandbaarheidsmanie, - gek geworden. De staaltjes zal ik je Maandag vertellen. Henny zei, dat je het eerste half jaar maar niet op antwoord moest rekenen: dat is zijn gewoonte. -
Schreef je nog over Maritain? Of werk je alleen maar... Historie.
Ik begin hem leelijk te knijpen: er is nog heel wat te repeteeren, het is eigenlijk onoverzienbaar veel. Erts schijnt, volgens Henrik, nogal te vlotten. Er kwamen nog bijdragen van Engelman, Lichtveld, Vic. - Ik maakte een bibliografie over van Schagen. En zit te branden om aan al de dingen, die ik omdraag, te gaan zitten schrijven. Maar als ik begin, schiet Paul niet op en Wundt verrekt en Bréal verhongert. Nl. die heeren schreeuwen aan mijn oor om aandacht voor hun eigengereide theorieën. God verdoeme hen!
Enfin: alles zal reg kom, zegt de Hottentot die zich Afrikaans noemt.
Tot Maandag hoop ik. Hoe was het Donderdag bij Jo? Doe mijn hartelijke groet aan haar. En aan je ouders.
Zelf een hartelijke poot,
je Dirk
Origineel: Den Haag, Letterkundig Museum