E. du Perron
aan
Menno ter Braak

Gistoux, [18 april 1932]

Gistoux, Maandag.

Beste Menno,

Daarnet krijg ik uit Maastricht een briefje van Engelman. Hij schrijft dat hij jou zijn standpunt duidelijk heeft uitgelegd, en eindigt met te zeggen dat hij zich als medewerker terugtrekt als dit vers (dat niet alleen hij, maar ook Marsman als een van zijn beste beschouwt) niet wordt geplaatst. Wat ik vermoedde, zal dus gebeuren, en ik kan niet anders zeggen dan dat het mij spijt. Er zijn in Holland genoeg Donkers en Theun de Vriezen om ons niet de Vic van Vrieslands en Engelmannen, de goede ‘aestheten’, ook nog tot vijand te maken; dit niet uit voorzichtigheid, maar omdat ik me afvraag wie we dan tenslotte overhouden, behalve onszelf + Greshoff. Dat jij Engelman aanvalt in ons blad vind ik best, maar het principe om iemand, dien men als auteur aanvaardt, door speciale keurinkjes van vers na vers te laten gaan, vond ik altijd verkeerd: alleen bij groote keuze of plaatsgebrek vind ik die methode verantwoord, anders aanvaardt men al of niet de heele auteur. Als je het met mij eens bent dat Engelman niet iemand is waarmee Forum zich ‘blameert,’ (zooals m.i. Maurits Dekker), wat dùvelt het dan of dit eene gedicht wat beter is dan dat andere? Je zult me toch niet gaan vertellen dat er ook maar één versje is bij de productie van Claartje, dat naast dit afgekeurde Ambrosia kan staan? Hoe 'n ‘friction’ dat dan mag zijn, geloof mij dan maar, als ik je zeg: zoo'n vers schrijft ze nog in geen jaren! - Maar... Engelman compleet er uit is een andere opvatting en een andere zaak.

Vraag Vic nu ook eens om gedichten. Waarom geeft hij die niet? Por hem eens duchtig aan! En bel hem op, en zeg hem dat ik nog steeds met ongeduld op antwoord wacht (ik schreef hem onlangs). Tot slot nog een raar verzoek: weet jij nog precies hoeveel we dien avond samen wogen? (niet samen opgeteld, maar samen ieder voor zich.) Als je dat niet meer weet, wil je je dan nog eens gaan wegen - zonder mantel - op dezelfde weegschaal, dus in de pisgelegenheid van Sandeman, als ik me niet vergis. En geef me het cijfer dan nauwkeurig op! Ik weeg nu n.l. 70 kilo, na een tiendaagsche veldtocht tegen de pompelmoezen.

Ik ben hevig worstelende met mijn stuk over Lawrence. Het gaat, maar niet gesmeerd. Er is zoo verdomd veel te zeggen over dit onderwerp, niet alleen over het boek, maar eromheen. Als ik het klaar heb, en niet naar Holland terug moet, stuur ik het naar Bep met verzoek het over te typen, daarna neem ik het dan nog eens goed door. Maar het fond zal goed zijn, dat weet ik nu al zeker. Ik heb Bep voorgesteld om The Well of Loneliness van Radclyffe Hall (een lesbisch boek, ook in Engeland verboden) voor ons te bespreken; lijkt jou dat niet prachtig? Ik schreef erbij: ‘dit is het beste wat uitgestootenen als wij voor Holland kunnen doen’ - een treffende zin, triest en waar. Wat vind jij van het plan en van de zin? Ik hoop je spoedig weer te lezen; morgen, uiterlijk.

Hartelijke groeten van je

E.

P.S. - Roel Houwink heeft zijn idiotie voor de Pen-Club in boekvorm herdrukt en o.a. met jouw conterfeitsel geïllustreerd. Moet je 't niet eens panopticummen?

P.P.S. - Maurice en jij zijn wonderlijk eensgezind; Maurice vond dat kortademige gemem van dien Breukelschen jongeling ook zoo aardig. Wat moet er nu mee gebeuren? Moet dat nu in Forum? Ik griezel van het idee!...

Zie ook de geactualiseerde versie van het notenapparaat van de brieven-editie Van Galen Last (1962).

Origineel: Letterkundig Museum, Den Haag