Jantje uit Indie
Een ‘verlofgangersblijspel’ met Cor Ruys
Ned.-Indisch Tooneel

De voornaamste indruk van deze opvoering is in weinig woorden gezegd; Cor Ruys excellent, het stuk non-existent D.w.z.: het feit, dat twee jonge en als zoodanig trouwlustige dames twee verstokte vrijgezellen aan den haak slaan, is niet meer dan een voorwendsel om drie bedrijven te vullen. De drie bedrijven komen echter gezellig vol, want de fatale ontknooping, die men de eerste vijf minuten al aan ziet komen, wordt door Cor Ruys dusdanig opgehouden, dat er bijna nog tijd te kort schiet om de paren te zamen te brengen. De schrijver van dit ‘verlofgangers-blijspel’ heet M.H. Du Croo; hoe hij het gedaan heeft, het schrijven van dit stuk, moet hij zelf maar verantwoorden. 't Is crimineel, dat zooiets zich stuk noemt.

Wij hebben echter Cor Ruys in een werkelijk heel aardige rol om dit alles op de bekende wijze in vergetelheid te doen geraken. Als verlofganger is hij ditmaal weer ten volle op dreef, al heeft hij zijn pols gebroken, en wij, die bij het eerste verschijnen van dezen man al naar adem snakken, laten hem tot het einde toe niet meer los. Hij wordt trouwens zeer verdienstelijk gesecondeerd door Jan C. de Vos als dokter Van der Mark, óók vrijgezel, óók aan den haak ten slotte; Francis May is eveneens bijzonder te waardeeren als Non van Noten, en Jetty Kremer speelt Marietje Hendriks, het andere trouwlustige meisje. Gerard Hartkamp en Gusta Crispijn - Mulder (het ouderpaar Van Noten) doen, met Jo Bouwmeester als pensionhoudster van den verlofganger, het hunne om het publiek in den lach te houden.

Dit nu lukte wonderwel. De goed bezette schouwburg had veel pleizier, en daar is het, bij ‘verlofgangers-blijspelen’, toch maar om te doen.

M.t.B.