Vicente Escudero en zijn ballet
Scala

Het was een zonderling allegaartje, dit programma van den beroemden danser Escudero. En een zonderlinge combinatie, waarmee hij ditmaal (een weinig obscuur) in Scala verscheen. Men noemt dat een ‘volledig ballet’, maar ik voor mij zie Escudero maar liever zonder zulk een volledigheid; hij kan op zijn eentje volledig genoeg zijn. Behalve de danseres Carmita, van een vorigen avond (in den Kon. Schouwburg) bekend als een kunstenares van goede qualiteit, waren er nog een paar dames op het tooneel, die vluchtig aan den Spaanschen dans geroken leken te hebben, maar meer ook niet; zij werden dan ook zooveel mogelijk achteraf gehouden, al dient m.i. daarvoor nu niet speciaal een ‘volledig ballet’; en dan trad nog een danseur, Tonio Granada, op, die het evenmin bizonder ver had gebracht, maar tenminste dragelijk stampte. Alles bij elkaar een variétéprogramma van middelmatig gehalte, met vele smaakverwarringen en een enkele oase van bescheiden omvang. Zelfs Escudero kwam in dit milieu maar matig tot zijn recht. Heeft hij soms de ‘regie’ van dit gezelschap en daarvoor zijn eigen dansen op het tweede plan gebracht?

Enfin, ik geef er de voorkeur aan over Escudero te schrijven, als hij niet met zulk een kermisachtige gemeente voor den dag komt, en de aandacht van den toeschouwer zich op hemzelf kan concentreeren. Het is trouwens voor zijn reputatie te hopen, dat hij in deze richting niet doorgaat.

Er was weinig publiek, dat zeer enthousiast geklapt heeft. Rosa Dobos, pianiste, F. Gil en V. Font, guitaristen, hebben begeleid.

M.t.B.