Jet Luber, Moeras. (Van Holkema en Warendorf. Amsterdam 1935.)

Hoewel gehuld in een vaag blauw en sepia omslag, waarop een schimmige hand - de uitgeverij Holkema en Warendorf is niet bepaald gelukkig in de keuze van haar bandteekenaars -, kan aan den roman Moeras van Jet Luber zeker geen vaagheid of schimmigheid verweten worden. De schrijfster draagt haar aanklacht tegen de hedendaagsche werkeloosheid en haar pleidooi voor de dappere vrouwen en veel te kortkomende kinderen der getroffen gezinnen voor met een élan en een vuur, dat zeker sympathiek aandoet.

In de families Van Laar en Lanting heeft het spook ‘ontslag’ zijn somber entree gemaakt. De vrouwen van deze, met een aanzienlijk kindertal gezegende werkeloozen, zitten niet bij de pakken neer en steken dapper de handen uit de mouwen. De mannen echter laten zich geheel door hun mismoedigheid en het désoeuvreerend niets doen meeslepen, zij foeteren op alles, weigeren in de huishouding te helpen, brengen hun tijd zoek in stempellokalen en bezoeken de établissementen met vergunning meer dan goed is voor hun magere beurzen.

Nog erger is het gesteld in het gezin van den broeder van mevrouw Lanting, waar met het inkomen ook de vrouw des huizes verdwenen is, haar man en zoon aan onverzorgdheld prijsgevend. Vader en zoon harmonieeren niet, de eerste zoekt zijn vermaak door bij medelijdende vrienden klap te loopen en zijn troost bij vriendinnen van verdacht allooi. De zoon minacht zijn vader, ziet in, dat hij van het leven niets te verwachten heeft, en als zijn meisje hem verlaat pleegt hij zelfmoord.

De vrouw van Van Laar verliest alle moed en opgewektheid; wanneer bij haar zwangerschap haar groote kinderen en haar echtgenoot zich van haar afkeeren en als later de vader zijn jonggeborene in dronkenschap vermoordt, neemt ook zij haar toevlucht tot het donkere grachtwater; hetgeen wel wat veel dooden geeft op 265 bladzijden.

Dit alles is heel triest, heel tragisch en heel aandoenlijk, alleen is het jammer dat de schrijfster niet over meer talent beschikt, zoodat zij haar boek boven de duizenden anderen had kunnen doen uitkomen. Het actueele onderwerp zal echter velen uit het hart gegrepen zijn.

In het vervolg sla zij even een dictionnaire na bij het gebruik van vreemde talen. De uitdrukking ménage-à-garçon, moet zijn ménage de garçon.

M.t.B.