D.A.M. Binnendijk
aan
Menno ter Braak (Eibergen)

Amsterdam, 10 maart 1928

10 Maart 1928

Beste Menno,

Hoe gaat het je sinds Dinsdagochtend bij ons ‘eigenaardig’ afscheid? In de haast vergat ik je nog te vragen of ik al of niet den brief aan Jo moest posten. Is het in orde gekomen? En heb je de verleiding om naar Neede te gaan kunnen weerstaan?

Waarschijnlijk ga ik a.s. Dinsdag of Woensdag naar Zutfen. Zou het je mogelijk zijn om op doorreis even aan te komen, of om een dag te blijven, eventueel samen Zaterdagmorgen terug te gaan naar A. Wat zijn eigenlijk je plannen? Het feit dat ik je niet per handschrift schrijf en ook de omslag die ik tot nu toe maakte, vinden hun oorzaak in mijn onrust. Ik heb n.l. iets voor je verzwegen gehouden waarvan je als vriend het eenvoudige recht hebt ingelicht te zijn, evenals ik het mijn plicht acht je ervan op de hoogte te brengen. Dat ik dat nu pas doe heeft zijn reden. Vooraf: de striktste geheimhouding is in deze zaak geboden. Alleen op die voorwaarde heb ik toestemming gekregen er met je over te spreken.

Er heeft sinds eenigen tijd - ik twijfel er niet aan of je hebt het al gemerkt - een ‘verhouding’ ontwikkeld tusschen mij en Enny de G. Op geheel andere en ernstiger leest geschoeid dan die vroegere flirtation, die zelfs nog de warmste gevoelens voor haar bij mij had nagelaten. Hoe het ook zij: op het oogenblik is de toestand zoo, dat ik er met je over praten wil. Misschien zal ik heel weinig zeggen als het eenmaal zoover is, maar in elk geval wil ik het even tot onderwerp van gesprek maken; jij moet dan maar erover beginnen.

Schrijf mij of je in Z. kunt komen en wanneer. Adresseer het alvast naar Z. met verzoek te bewaren.

En laat niemand iets merken.

Hartelijke poot van

je Dirk

P.S. Ik liep met ‘het groene hoedje’ tot de Dam. Als ik even gewild had zou zij den zelfden avond in mijn bed gelegen hebben. Zij bood het openlijk aan. Aan het geval zit een anecdote vast die ik je liever vertel dan tik.

Origineel: Den Haag, Letterkundig Museum