E. du Perron
aan
Menno ter Braak

Parijs, [7 juli 1935]

Parijs, Zondag.

Beste Menno,

Ik ben door en door misselijk van dat gemodder in Forum. Vandaag heb ik dan toch maar aan Vestdijk geschreven.

Doe verder wat jullie willen. Beschouw mij alleen maar als absoluut van de baan, van heden af. Ik heb geen trek om voor de razende Roeland van de zuivere positie door te gaan, maar het is sterker dan mijzelf: ik vind dit heele geschipper weerzinwekkend van karakterloosheid, en dat het door vrienden van mij gebeurt, raakt mij. Als het plaats had tusschen A.M. de Jongen en Eduard Vetermannen zou ik er een glimlachende wijsheid tegenover kunnen betoonen; nu niet.

Als Vestdijk en Vic samen - met vereende krachten van karakterloosheid - je dwingen Virginia op te geven, dan heb je volgens mij, maar één ding te doen: er nu dadelijk uit te gaan, geen woord meer in dat blad te schrijven, en, als je daar lust in had, zou je nog het recht hebben je houding in een stuk te verklaren, in Forum zelf, in Het Vaderland, of waar dan ook. Maar je bent al zoo ‘mild’ geworden dat je dit wel dwaasheid zult vinden. Ik houd mij dus aan een dergelijke dwaze houding voor mijzelf.

Hoe minder ik verder nog van Forum hoor, hoe beter. Ik zal de jaargangen die ik heb aan iemand sturen, Gans of zoo, en het heele avontuur beschouwen als in de vlaamsch-katholieke poep en de stal van de Mij van Letterkunde ondergegaan. Het spijt mij nu ontzettend dat de boel niet in de lucht gevlogen is vóór de verbroedering met Vlaanderen (waar ik je voor gewaarschuwd heb, en hoe!) en vóór het ‘wapen-broederschap’ zelfs met Vestdijk. De literatuur kan mij toch niet troosten over een verlies op ander gebied.

Beste groeten van je

E.

Zie ook de geactualiseerde versie van het notenapparaat van de brieven-editie Van Galen Last (1962).

Origineel: Letterkundig Museum, Den Haag