E. du Perron
aan
Menno ter Braak

Parijs, [10 maart 1936]

Parijs, Dinsdag.

Beste Menno

Dank voor je brief. Ik zal me dan maar aan deze raad houden, vooral waar nu de andere besluiten genomen zijn. In Juli moèten we dan uitvinden wat we verder doen. - Ik heb Pia geschreven over Ducroo.

Maar wanneer ik werkelijk met ‘enthousiasme’ een baan zal aanvaarden, vraag ik me af!

Gisteren liet ik de ‘radierung’ van Olde: van Nietzsche in bed? de gekke adelaar, inlijsten. De man van de winkel vroeg me of het een portret was van Pilsudzki. Het gekke is dat het inderdaad daarop lijkt, vooral dit portret - wat Nietzsche's aanspraken op Poolsche voorouders zou bekrachtigen. Maar ik wil toch trachten het te vergeten.

Heb je Les Mystères de Paris ook ontvangen? Veracht het niet - vooral niet in dit editietje, dat zelfs hier bijna nooit meer voorkomt. Het is een ‘historisch’ werk, en je kunt er van alles in ontdekken als je het leest.

Ik denk dat ik in Gr. Ned. een blocnote zal schrijven over onze positie aangezien wij dan toch zoo ‘problematisch’ zijn! In een voetnoot zal ik dan mijn briefje aan De Standaard zetten. Ik zie en ruik Cor als Napoleon, maar vergeet niet dat wijlen De la Mar ook een hollandsch Nappie was. Annie van Ees als Joséphine lijkt me ook lang niet gepiest. Je moet overigens het Journal van Stendhal lezen, dat nu bij de N.R.F. uit is: het heele eerste deel gaat over niets anders dan over comedie en acteurs. Nu was Stendhal wel wat bête op zijn 22e jaar, maar ik moet me toch voorhouden dat hij het is, om al die nonsens te slikken.

Schrijf me later wat je vindt van Aboe Bakar.

Ik ben erg benieuwd naar documenten over je ‘antifa’-lezing, die de lezing over Mosi heeft goedgemaakt (in het ‘absolute’). Bep vond de lezing van Walch heel eenvoudig en niet ongeschikt: de man zelf een verlegen Hollander, tusschen de fransche collega's, die zooveel beter wisten waar met hun handen te blijven. Later meer; ik hoop dat Ant niet boos op mij geweest is? - hartelijke groeten van ons 2;

je!

E.

Zie ook de geactualiseerde versie van het notenapparaat van de brieven-editie Van Galen Last (1962).

Origineel: Letterkundig Museum, Den Haag