De stad van God
Een drama van Frans de Prez

Gisteravond heeft in den Haagschen Kunstkring de schrijver Frans de Prez zijn tooneelstuk ‘De Stad van God’ voorgelezen. Het stuk heeft de figuur van Savonarola tot onderwerp en telt vier bedrijven. Hoewel de bouw van het drama niet slecht is, moet men den heer De Prez als tooneelschrijver rekenen tot een voorbij tijdperk, waarin wij ons moeilijk meer kunnen verplaatsen; ‘De Stad van God’ is een late uitlooper van de romantiek der vorige eeuw en als men den heer De Prez zijn werk hoort lezen, heeft men het gevoel, dat de Beweging van Tachtig er nog niet geweest is, zoo bloemrijk is de beeldspraak en zoo conventioneel de spreuksgewijze toegediende moraal. De gestalte van den boetgezant van Florence blijft daarbij zeer schematisch, terwijl ook de andere personages niet werkelijk levende menschen worden. Men kan zich dan ook niet goed een opvoering van zulk tooneelwerk voorstellen voor een hedendaagsch publiek; en al zijn vele stukken uit onze litteratuur van voor Tachtig stellig niet superieur aan dit drama van De Prez, een scholing in psychologie heeft het ons vrijwel onmogelijk gemaakt deze methode van tooneelschrijven nog te accepteeren.

De auteur heeft den tekst zonder vertoon, en zelfs wel iets te weinig gevarieerd, voor een aandachtig publiek voorgedragen.

M.t.B.