Baron Tip
Jan Musch in de titelrol
Kon. Schouwburg.

Baron Tip is geen echte baron, maar een nederig beroepsrijmertje, dat voor Moederdagen (en eventueel Vaderdagen) gedichtjes maakt op bestelling van zijn patroon; hij heet Erwin Trowbridge. Maar hij heeft intuïtieve gaven op het gebied van de wedsport; hij is het diepste innerlijk der bookmakers, hij kent het levensplan der paarden en weet dus precies, welk paard het eerst zal aankomen. Gevolg: het dichtertje verzeilt in een concern van renbaanhabitués en weet voor dat gezelschap als medium duizenden te verdienen. Hij wordt hun melkkoe, zooals de bladluizen dat zijn voor de mieren: het geld stroomt binnen. Maar met dat al heeft Erwin zijn vrouw in een booze bui achtergelaten, en de krachtige toenaderingspogingen van Mabel, the bookmakergirl, ‘liggen’ hem ook niet, zoodat hij ten slotte toch maar weer naar zijn oude beroep terugkeert, na natuurlijk opslag te hebben ontvangen.

Een fraaie klucht, gebaseerd op intuïtie, en verder op niet al te veel meer. Toch glijden zes tafereelen langs ons heen, en de auteurs van ‘Baron Tip’ krijgen ze vol, met middelen van de beproefde soort. Verder commentaar overbodig; wanneer men eenmaal aangenomen heeft, dat men uit is om te lachen, lacht men.

Dit vooral door Jan Musch, die, hoewel minder extravagant dan Cor Ruys in zijn fantasieën, toch het heele stuk draagt door zijn bedeesd voorgedragen humor en vreemdsoortige rijmen op Moederdag. Een van die rollen, waarmee hij altijd verzekerd is van het succes van de zaal. Mieke Flink - Verstraete speelt zijn verlaten echtgenoote, Jaap v.d. Poll, Adolphe Hamburger en Valk van Spiegel zijn de bookmakers. Jeanne van Rijn is een nadrukkelijke blondine van de renbaan, Lize v.d. Poll - Hamakers een grappige zwarte buffetjuffrouw, Emile van Stuwe een wel erg doorloopend booze zwager.

Aan lachen en hartelijk applaus heeft het niet ontbroken.

M.t.B.