Een schoon avontuur
Afscheidsvoorstelling Anna Sablairolles

De comedie van drie heeren, De Caillavet, De Flers en Rey, ‘Een schoon Avontuur’, heeft ondanks de deelneeming van drie schrijvers i.p.v. één, nu niet bepaald te lijden onder overvloed van tempo, maar het is een onschuldige historie, die hier verteld wordt; een historie van een romantische ontvoering, een pittige grootmoeder, die ontvoerder en ontvoerde dwingt samen het echtelijk slaapvertrek binnen te gaan, en natuurlijk een blij einde, waarbij alles terecht komt. Het stuk is het stuk, en wij behoeven, er verder niet over te praten, omdat er zooveel zulke stukken zijn met een handig gefabriceerden dialoog en een niet onaardig bedachte intrige. Men heeft zich gisteren opgemaakt naar het Gebouw voor K. en W. niet zoozeer voor het stuk als voor Anna Sablairolles, de beproefde, oude actrice, die afscheid neemt van het tooneel en hier de pittige, ondernemende en ouderwetsche grootmoeder speelt met de guitige goedmoedigheid, zooals men die van haar kent. Het is mevr. Sablairolles niet aan te zien, dat zij er al aan denken moest om het métier er aan te geven, vooral niet, als zij zooveel energie uit haar grootmoedercreatie weet te halen! Geen wonder, dat zij gisteren met een hartelijk en langdurig applaus begroet werd en ook verder het voornaamste deel van den bijval in ontvangst had te nemen!

Er treden in ‘Een schoon Avontuur’ nog een aanzienlijk aantal andere personen op, waaronder Cruys Voorbergh als de ontvoerder, Tine Medema als de ontvoerde, en Bob Oosthoek als de in den steek gelaten bruidegom wel de voornaamste zijn. Zij kwijten zich naar behooren van hun niet altijd dankbare taak; ook Rika Hopper doet als intrigeerende gravin-tante een aardigen duit in het zakje. De overige spelers zijn aan den dilettantischen kant, maar doen erg hun best.

Cruys Voorbergh heeft bij het begin der voorstelling mevr. Theo Mann-Bouwmeester met eenige woorden herdacht, waarop de aanwezigen zich ten teeken van deelneming in het verlies, door het Nederlandsche tooneel geleden zwijgend een oogenblik van hun zetels hebben verheven.

M.t.B.