Fré Dommisse, Waren wij kinderen? (Brusse N.V. Rotterdam, 1933).
Het probleem der rijpere jeugd wordt door Fré Dommisse in ieder geval op een eigen manier behandeld. Deze schrijfster heeft oog voor de realiteit en werkt niet met een caricatuur der puberteit. Het is in zooverre wel het beste boek, dat ik over deze stof gelezen heb.
De hoofdpersoon, Agnes, is een kind uit een normaal gezin, waarin normale omstandigheden heerschen, hetgeen in dit soort boeken wel als een bijzonderheid genoemd mag worden. De hoofdpersoon komt psychologisch goed naar voren, al wordt de overgevoeligheid wel wat aangedikt en wordt er zelfs met gaven van helderziendheid gewerkt, waarvan we trouwens later niets meer te hooren krijgen. Vooral het tweede gedeelte riekt sterk naar sentimentaliteit en verraadt een lang niet volmaakte stofbeheersching.
Maar wat het geheel betreft: Deze roman van Fré Dommisse heeft ontegenzeggelijk qualiteiten. Vooral in het middengedeelte komen bladzijden voor, die suggestief zijn. Het verwerken van problemen als sexueele verhoudingen in deze puberteitsjaren, twijfel aan het bestaan van een God, het tijdelijk vervreemden van de ouders e.a:, al deze dingen worden met een eigen toon behandeld.
Als zij haar sentimentaliteit weet te verwerken, kan men zeker iets van deze schrijfster, tenminste op dit gebied, verwachten.
M.t.B.