Anna van Gogh-Kaulbach. Wij zoeken. (N.V. Leidsche Uitgevers-Mij., Leiden, 1934).
Een nieuwe roman van Anna van Gogh-Kaulbach is geen ongewone gebeurtenis meer in onze litteratuur. Ook Wij zoeken brengt ons weinig nieuws. Het probleem der rijpere jeugd schijnt inspireerend te werken op een groot deel van onze schrijfsters. Het verhaal geeft het leven weer van Dora de Lee, een gescheiden vrouw, die met haar drie kinderen, twee meisjes en een jongen, een pension gaat houden, hetgeen haar eindelooze zorgen en moeite geeft en geen gelegenheid om naar wensch van haar leven te genieten.
De jongste dochter Lily wordt ons aardig getypeerd voorgezet en wij hebben hoop, dat hieruit nog verrassingen zullen voortkomen. Misschien heeft de schrijfster met deze schepping geen raad geweten, want Lily verdwijnt, door een zenuwziekte, van het tooneel. De oudste dochter, het zoogenaamde ‘moderne meisje’, gaat zelfstandig haar weg en debiteert vele moderne theorieën tegenover haar moeder, waaruit ook haar moeilijkheden blijken. De zoon raakt door zijn zwak karakter in nog grooter perikelen. Verder verschijnen eenige pensiongasten ten tooneele, waaronder enkele ideale romanfiguren (Ina en Peter).
Deze roman is geenszins minder dan mevrouw Van Goghs andere boeken. Haar lezers zullen dit meer dan ik weten te waardeeren.
M.t.B.