Nieuwe uitgaven

Ben van Eijsselsteijn, Château de Bersac '12. (H.P. Leopolds Uitg.-Mij. Den Haag, 1935.)

Het is mij onbegrijpelijk, waarom de Nederlandsche tooneelgezelschappen de stukken van Ben van Eijsselsteijn zoo zelden spelen. Zij zijn geschreven door iemand, die de eischen van het tooneel zeer goed kent en daarbij niet over de schreef gaat van de ‘litteratuur’. Ook dit stuk, waarvan een als wijncatalogus vermomde aantrekkelijke boekuitgave is verschenen, heeft stellig goede speelqualiteiten; de dialoog is zeer vlot en de personages zijn tooneelmatig, maar raak getypeerd. Men ziet zoo'n stuk onder het lezen als het ware gemonteerd op de planken, en waarom ziet men het dan in werkelijkheid niet, of alleen bij een dilettantenvereeniging? Desnoods zet men op het programma, dat Van Eijsselsteijn het pseudoniem is van een beroemd Fransch tooneelschrijver, die onbekend wenscht te blijven Al gelooft men dat in Den Haag ook niet, de bewering alleen zal toch zeker een opvoering mogelijk maken....

M.t.B.