Een bijzondere Vrouw. Een dramatische film met Pola Negri.
Soms worden koormeisjes beroemde zangeressen, en zooiets gebeurde ook met Carmen Casini, wier ster rees, naarmate haar jaren vorderden. Uit haar koormeisjestijd heeft zij een zoon overgehouden, dien zij aanbidt; Cecil echter heeft behalve liefde voor zijn mama, een passie voor het autorennen, geeft onbezonnen geld uit, is kortom een onverantwoordelijk verwende knaap, zonder dat Carmen hem aandurft. Als hij een ongeluk krijgt op de renbaan en Carmen zich in het slechte weer begeeft uit ongerustheid over den gewonde, verliest zij haar stem en kan nu voor hem geen geld meer verdienen. Hij beseft dat niet, maakt weer een speelschuld van flinke proporties, en laat Carmen voor het bedrag opkomen...... dat zij niet meer heeft. In wanhoop sluit zij, hoewel zij weet dat zij nooit meer zal kunnen zingen, een contract voor Amerika met voorschot. De katastrofe blijft natuurlijk niet uit, want zonder stem kan men nu eenmaal niet optreden; ware tenslotte Cecils vader, die het aan Carmen begane onrecht wil goedmaken, niet edeler gebleken dan zij dacht, het had tragisch af kunnen loopen. Gelukkig, dat er nog zulke mannen zijn; zij maken het mogelijk, dat het verleden wordt vergeten, dat Cecil nog een behoorlijke kerel zal worden, als hij zijn wilde haren zal hebben verloren en dat de zangeres met de verloren stem in den echtelijken staat de concertzaal niet al te zeer zal betreuren, vermoeden wij......
Pola Negri speelt in deze melodramatische Duitsche film (geregisseerd door Nunzio Malasomma) een melodramatische rol, waarbij overigens blijkt, dat zij nog altijd een behoorlijk spel weet te ontplooien; ware het geluid niet zoo zonderling scherp, men zou haar misschien ook fraai hooren zingen in de opera. Verder is Josefina Dora hier een heel vermakelijke komische Alte (de vertrouwde van Carmen) en Hermann Braun een niet onaardige Cecil. De rest van de rollen is vrij goed bezet.
De Nederlandsche titel ‘Een Bijzondere Vrouw’ geeft overigens niet weer wat de oorspronkelijke titel ‘Fromme Lüge’ wil zeggen. Het gaat om een noodleugen, en dat deze de vrouw in quaestie bijzonder maakt, zou men niet gemakkelijk kunnen bewijzen. Conventioneeler historie dan dit moederdrama te bedenken ware een heele kunst; bijzonder in den letterlijken zin van het woord zijn echter wel de uitstekende opnamen van de dolle autojacht, waaraan zoontje Cecil deelneemt.
* * *
In 't voorprogramma o.m. een filmpje van den bekenden fotograaf A. von Barsy, opgenomen in de haven van Rotterdam: ‘Tusschen Aankomst en Vertrek’. Het is een werkje in den avantgarde-stijl, met opmerkelijke effecten van schepen en kranen, getuigend van een zuiver filmisch besef, wat traag van montage, maar knap van beeld.
M.t.B.