Menno ter Braak
aan
Elisabeth de Roos

Eibergen, 31 oktober 1929

Eibergen, 31 Oct. '29

Lieve Bep,

Het is bepaald griezelig, om naar een adres te schrijven, dat volkomen los in de lucht hangt, en nog wel in de Londensche fog! Maar ik zal het nu toch maar wagen, in de hoop, dat je er veilig en wel bent aangekomen. Ik had deze week herfstvacantie en breng vandaag een laatste dag in Eibergen door. Van mijn vrije dagen maakte ik gebruik om het Carnaval zijn laatste vorm te geven, iets, wat me volgens eigen inzicht wel gelukt is. Aan de kinder- en liefde hoofdstukken werkte ik nog veel om, en ik vind, dat ze in deze proporties beter zijn en meer in het geheel passen. Laat ik er dadelijk bijvoegen, dat het op zichzelf zoo ellendig, vervelende omwerken me veel gemakkelijker is gevallen door de omstandigheid, dat jij het boek in zijn geheel had gelezen en het goed had gevonden. De uitspraken van Dick en Henny hadden me werkelijk iets van mijn zelfvertrouwen ontroofd, zoodat ik het manuscript tijden liet liggen. Nu heb ik er weer meer kijk op, en begrijp zelf weer, wat het goede ervan is. Zaterdag en Zondag j.l. was ik in Baarn en we discussieerden natuurlijk een heelen avond over het Carnaval. Resultaat was, dat ik mijn standpunt kon handhaven, afgezien van enkele detailpunten, en mijn niet-aesthetisch credo kon blijven belijden. Dick heeft nu intusschen het volledige manuscript thuis, zoodat hij zich ook een oordeel over het geheel kan vormen. Om technische redenen zal hfdst I niet in Nov.-Dec., maar in Jan.-Febr. 1930 verschijnen. De volgende week zal ik eens op een uitgever uitgaan, eerst de Gemeenschap, en als die weigeren, misschien van Dishoeck.

Het was prettig in Baarn, de besprekingen over het Carnaval brachten ons bij elkaar. En in Eibergen troffen we nog prachtig herfstweer.

Het bericht van het Ligatheater stond nu ook in de bladen, zoodat we nu zullen moeten aanpakken, om er realiteit van te maken. Welke inconsequentie drijft mij toch tot dit ‘geestdriftig handelen’ voor de Liga? Het is een stuk leven geworden, die Liga. Merkwaardig, en vreemd, dat ik je nu bij de voorstellingen niet zal zien.

Laat eens gauw iets van je insulaire positie hooren. B.v. hoe je er in slaagt, den cultuur van je af te zetten. Daaraan geloof ik n.l. niet.

Eén van de hoofdstukken van mijn nieuwe boek zal heeten: ‘Gemeenschap met Greta Garbo’.

Heel veel hart. gr.!

je Menno

Origineel: particuliere collectie