vorige
[p. 1152]
Cap Ferrat
Gij staat - een bronzen beeld - in 't vlammend vuur der
zon,
terwijl het water wild uw heup omspat.
Hier is het dat mijn leven vlammende begon.
O bronzen tover van uw vlees en bloed,
O vurig lied van rozen en van sneeuw,
o wilde kreet der snelgewiekte meeuw
die sidderend uw slanke schaduw vindt
in 't schuimend water dat u rood omspat.
Blonde knapen spelen in het zand
zorgeloos, zoals de wind speelt in uw hand
aan het wonderbare fluistren van uw bloed.
Kleine schelpen breken zingend aan uw voet.
Zoals daar wiegend aan het water ligt
de witte meeuw,
alsof zij in dit land van rozen en van sneeuw
voor immer uwen glimlach wou bewaren,
zo lig ik roerloos aan het zwarte waaien van uw
haren
en aan het wonderbare fluistren van uw bloed
ach,
kleine schelpen breken kreunend aan uw voet.
Pieter G. Buckinx