Menno ter Braak
aan
E. du Perron

Den Haag, 9 maart 1935

Den Haag, 9 III. '35

Beste Eddy

Laat ik je eerst maar dadelijk geruststellen: het stuk van Varangot is heelemaal niet ‘weggegooid’; alleen hebben wij het voor den goeden vorm nog laten liggen, tot de vergadering met de Vlamen heeft plaats gehad. Die zal waarschijnlijk volgende week in Antwerpen zijn... als ik eindelijk eens weg kan. Overigens vind ik het een weinig onaardig van je, dat je van mij een dergelijke ‘retirade’ t.o.v. Gijsen zelfs maar veronderstelt. Het stuk van Varangot is inzet van het geschil, en zonder dat geen verdere voortzetting van de combinatie.

Je ontving nu al mijn doorslag van brief aan Slauerhoff. Ik ben niet van plan, na deze schunnige chantagepoging, nog één stap voor dezen onsmakelijken heer uit den weg te gaan. Hij doet niet meer of minder dan dreigen met dingen, die door ons in vertrouwen geschreven of gezegd zijn, en die hij bovendien uit zijn verband licht en verdraait, maar afgezien daarvan: iemand, dien ik op de gewoonste gronden een ‘honnête homme’ wil noemen, gaat zijn vrienden (of hoe je het noemen wilt) niet onder pressie van materiaal, dat wij hem in goed vertrouwen ter beschikking hebben gesteld, chanteeren! Hij kan nu voor mijn part met zijn onthullingen komen, en de edele rol spelen in deze lamentabele zaak, waarvan de ondergrond een of andere idée fixe is. Of Vic al dan niet een ‘persoonlijkheid’ is, laat mij na dit modderbad van persoonlijke smeerlapperij verder ijskoud en al schreef hij tien lulstukjes ‘confidentieel’ of over Bloem, het probleem van solidariteit zou voor mij niet meer bestaan. T.o.v. chantage is er maar één houding: den pooier royaal permissie geven met zijn voor het gezinsgeluk zoo fnuikende documenten voor den dag te komen. Al springt Forum er mee in de lucht, ik ken geen Slauerhoff meer, eer hij zijn excuses heeft gemaakt over den brief van 3 Maart. Men heeft mij blijkbaar niet ten onrechte gewaarschuwd tegen zijn practijken; en ik, die goddome de naïveteit heb, hem een ‘eerlijke verantwoording’ van Vic in handen te geven! Morgen staat die zaak in de N. Arnh. Courant en vliegt Vic uit zijn baantje! Jij kunt nu wel over ‘halftoerekenbaarheid’ schrijven, maar er komt een eind aan alles.

Resultaat van deze Slauerhoffsche campagne is, dat ik er eind 1935 in ieder geval mee uitscheid, als er een opvolger te vinden is, en ook zonder dat het secretariaat neerleg. Vestdijk zal het, als het weer, zooals bij Bouws, gehonoreerd wordt, wel willen overnemen. Voor mij heeft Forum nu pas goed afgedaan. Ik heb het Maart-nummer niet ingekeken. Terwijl er van de kant van iemand, dien ik altijd voor een der ‘onzen’ heb gehouden, gesard wordt met publicatie van geusurpeerde mededeelingen, heb ik het genoegen, zijn opstel op de eerste pagina te zetten. Ik bedank er verder voor.

Schrijf vooral over Celibaat! Het lijkt me het juiste moment. Voor het moment genoeg. Begrijp goed, dat ik heelemaal niet als de 100% rechtvaardige wil poseeren en wellicht Vic te veel heb geprotegeerd; maar dat alles met de bedoeling de vriendschap en loyauteit onder ‘kameraden’ hoog te houden, en zonder het geringste vermoeden, dat iemand van ons over zulke middelen beschikte als Slauerhoff.

Een hart. hand van je

Menno

Ik hoop nog altijd, binnenkort naar Parijs te kunnen komen! Gisteren Klausje gesproken, in de Pfeffermühle; hij is toch meer een onbeduidend dan een onoprecht type, lijkt me.

De briefkaart in quaestie kan ik momenteel niet vinden. Ik zal er naar zoeken.

‘Cor’ wil spelen: maar ik heb alles nog blauw-blauw gelaten, omdat hij m.i. geen ‘Pankow’ heeft.

Zie ook de geactualiseerde versie van het notenapparaat van de brieven-editie Van Galen Last (1962).

Origineel: Letterkundig Museum, Den Haag