Schietschijf

De ideale vitalist

Maurice Roelants heeft dezer dagen te Brussel een lezing gehouden over den dichter Werumeus Buning, en hem bij die gelegenheid ‘den idealen vitalist’ genoemd; over de motiveering van die uitspraak heeft de Brusselsche correspondent van dit blad Zaterdag jl. bericht. Maar met allen eerbied voor de vitaliteit van den heer Buning: ik versta onder den idealen vitalist een gansch ander persoon. Die persoon is een Hagenaar; hij is meer dan een dichter, hij is een echte acteur; het is de heer Cor van der Lugt Melsert, dien ik op het oog heb.

Wat immers beteekent het beetje vitaliteit van Maria Lécina vergeleken bij de prestaties van den directeur van het Hofstadtooneel! Niet alleen, dat hij speelt met zijn geneesheer als een toreador met een dreigenden stier, niet alleen, dat hij Zondag door zijn eigen Raad van Bijstand officieel dood wordt verklaard en Maandag als de vogel Phoenix stralend uit de asch herrijst; want dit zijn alles nog maar dingen, die men ook bij dichters nog wel aantreft, zij het dan ook alleen in hun poëzie. Maar de heer van der Lugt Melsert heeft meer gedaan: hij heeft zelf de pers uitgenoodigd om hem te komen begraven als tooneel-directeur. Deze plechtigheid woonde hij in hoogst eigen persoon bij; hij sprak er zelf het laatste stichtelijk woord, en werkelijk allerminst zonder het juiste gevoel voor de ‘Einmaligkeit’ van het oogenblik; er bleef geen oog droog en geen zakdoek ongebruikt, zoozeer waren alle aanwezigen onder den indruk van wat zich daar voor hun oogen afspeelde. Zelfs de oudste rot in het journalistenvak wist nu niet beter, of de directeur van der Lugt Melsert was niet meer; en alom hoorde men het ‘le roi est mort, vive le roi’.

Maar zei ik niet, dat de heer van der Lugt Melsert meer is dan Werumeus Buning? Nu staat hij binnenkort fier en ongeknakt, in zijn allerbeste rol, weer tegenover zijn begravers om zijn plannen te onthullen voor het tooneelseizoen 1935-'36. De ideale vitalist heeft getoond zelfs in zijn eigen grafrede geen beletsel te zien om verder te leven. Dus proost op den idealen vitalist: ars longa, longa vita!

Sagittarius.