Briefwisseling Menno ter Braak - Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans (=Vasalis)

Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans aan
Menno ter Braak

30 juni 1939

30.6.’39.

Vossiusstraat 11 3h.

Zeer geachte mijnheer ter Braak,

Het is al 14 dagen geleden, dat u me de gedichten van Gomperts gaf, en ik heb ze direct dezelfde avond en vervolgens elke dag tot Maandag toe gelezen.

Ik vind het moeilijk om verzen te beoordeelen, ik kan alleen maar constateeren bij mezelf of ze me aangenaam aandoen of niet. Eigenlijk was ik erg verrukt van deze. De eerste paar waren denk ik nog iets te jong om zeer pregnant te zijn, maar nrs 10, 12, 14, 18, 22 en 24 heb ik met bijzonder plezier gelezen. Ze hebben geen van alle ook maar iets banaals of sentimenteels. Sommigen hebben een haast ouderwetsche zwierigheid, zoals ‘Laat ons op de lenteheuvel’. Ze doen af & toe aan Hooft denken. (dat is toch, hoop ik, Hooft die heeft geschreven: Amaril, de deken zacht van de nacht, met zijn blauwe wolkenbuien etc.) Het vers ‘fin de siècle’ wekt alle sensaties van een schilderij van Renoir op. Maar - nog afgezien van de verzen in hun geheel, zijn er af & toe zulke voortreffelijke woorden en doet de geheele toon me zoo goed, dat ik geheel uw enthousiasme kan deelen. Nergens krijgt men hier het onaangename gevoel, dat deze dichter zich op russische wijze verdoemd en door God uitverkoren acht. Enfin ik zou er denk ik beter over kunnen praten dan schrijven. Ik vind ze goed. En mijn afkeer van Hoornik c.s. is er door toegenomen, hoewel de goede man het niet verdient. − Door uw gesprek en door het feit, dat u niet verontwaardigd was over mijn plotselinge terugtocht uit de Vrije Bladen, ofschoon het u zeer inconvenieerde ben ik ongeloofelijk opgelucht, en ik kan weer vruchtbaar luieren en literaire luchtkasteelen bouwen waarvan ik dan zelfs de ruïnes bemin.

Hebt u mijn vader al eens opgebeld, of hebt u het nog te druk.

Met vriendelijke groeten

M. M. Dr.Fortuyn-Leenmans

Hij heeft, lijkt me, meer talent dan Hoornik en meer distinctie dan Lehmann, ofschoon achter de verzen van de laatste misschien meer ‘druk’ en spanning zit.

Origineel: particuliere collectie