Elisabeth de Roos
aan
Menno ter Braak (Rotterdam)

Voorburg, 28 januari 1932

28-I-'32

Lieve Menno,

Het spijt me zoo voor Eddy, dat ik dit stuk nu juist zin voor zin bij elkaar letterlijk gezwoegd heb omdat het op een bepaald uur af moest zijn. Gelukkig is het niet zoo erg als het lijkt; het komt omdat jij me in de N.R.C. maar sporadisch leest (and a good thing too); anders zou je weten dat ik de stijl van ‘meneer zoo en zoo’ al aanwend sinds de tijd dat ik blijspelen van Louis de Bree, en, veel erger, van Saalborn, besprak, en ‘romannetjes’. Ik kàn het niet op die onschuldige Eddy laten zitten dat ik zijn stijl zou schrijven op mijn broodschrijverigste oogenblikken.

Hij en ik hebben trouwens, voor zoover we weten, nog altijd van elkaar verwijderde neigingen op het gebied van de ‘Kunst’, maar we weten het niet zeker want het is niet ons dagelijksch onderwerp van gesprek. Kun je je dat wel indenken, my dear? Ik vergat je ook nog zijn boodschap over te brengen naar aanleiding van je hoop dat hij mij zou aanporren voor Forum; wel aan dan, complimenten van Eddy, en dat hij zich in het vervolg toch meer zal intereseeren voor de soep die ik kook of laat koken (dit laatste is een mentale restrictie van mezelf), dan voor het nut dat er uit mij voor Forum te trekken valt. (Dit is weer een ander soort trekken dan het trekken van bouillon.)

Ik moet je nog even een veelzeggende droom vertellen die ik vannacht had. Ik logeerde bij kennissen die jij niet kent; we vertrokken allemaal plotseling voor een avontuurlijke en prettige tocht, maar al mijn koffers lagen nog ongepakt en slordig op het gazon voor het huis. Wie zorgt er voor de rommel? zei ik; en een stem antwoordde: o, dat kan Bouws wel doen, en ik dacht, o ja natuurlijk, dat laten we Bouws maar doen. - Arme secretaris van de redactie!

Vader heeft nog altijd een beetje griep, maar laat je toch groeten. Vandaag verwacht ik Eddy weer terug.

Ik hoop op spoedig nieuws van het linkerfront.

groeten, ook aan Truida,

je Bep

Origineel: Den Haag, Letterkundig Museum