Menno ter Braak
aan
J. Greshoff

8 september 1935

den Haag, 8 Sept. 1935

Beste Jan

Gisteren zijn wij weer teruggekeerd, voor het gemak 's nachts doorgereisd, als gevolg waarvan ik met hevige koorts hier aankwam. Vandaag ben ik gelukkig veel beter, maar mijn ingewanden zijn volkomen in anarchie, zoodat de laatste loodjes dun zijn. Dat was dan ook de eenige wanklank. Venetië beviel ons voortreffelijk; van de Piazza konden we niet genoeg krijgen, zoodat we zelfs Ravenna voor een volgende maal hebben bewaard. Inderdaad, het is de atmosfeer, die de stad zoo prettig maakt. Het Dogenpaleis is daarenboven van buiten en van binnen iets unieks, niet alleen artistiek, maar vooral als document humain. En S.Marco heeft voor mij het geschriftsel van Plokworst-van Vriesland zoowaar een klein ‘albumblad’ ontlokt. Sestri was het geslaagdste rustoord, wat wij gekend hebben, en zeker ook lang niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van jullie en de van Schendels. De ‘natuur’ wordt door vertrouwde menschen des te heerlijker. Nettunoplee en -poen verdwijnen uit mijn horizon, als ik even aan het strandje van Gigi en Paradiso denk. Een verkwikkende herinnering meer.

Torcello is uniek; ik zal er mijn Zondagartikel aan wijden, gemengd met S.Fruttuoso, want ik heb niets gelezen. Alleen is het jammer, dat het op het officieele vreemdelingenprogramma staat; toen wij er waren hadden we veel abstractievermogen noodig om van die verdwaasde schreeuwlelijken los te kunnen komen. Wat een tuig! En wat zoeken zij daar in vredesnaam? Venetië heeft tenminste veel café's. Wij hadden er een alleraardigst cafetje achter het standbeeld van Goldoni opgediept. De Piazza is op den duur wat prijzig, helaas.

Je hebt bereids geraden, dat Zijlstra mij een loer draaide. Om tweemaal explicatie te vermijden, stuur ik je hierbij een doorslag van mijn brief aan hem (in strikt vertrouwen! anders komen V. en V. weer met hun redactiegeheimen). Ik was gewoon woedend, toen ik Forum opsloeg (triomfantelijk) en me gewoon beduveld zag! Ik heb nu om der wille van het combinatieplan Zijlstra nog een kans gegeven om zijn verontschuldigingen aan te bieden, Virginia in October te plaatsen en daarmee de zaak verder maar blauw blauw te laten. Maar het commercieele geflirt met die roomschen brengt me bijkans tot razernij; alleen de wetenschap, dat de eene uitgever niet beter is dan de andere, maar ook niet slechter, maakt me dan nog weer voor 2% tolerant. Maar ik geef me er met den dag duidelijker rekenschap van, dat deze mentaliteit in het groot getransponeerd de smeerlapperij van Italië contra Abessynië is. En nu moeten wij nog in deze wereld leven zonder de hoogmoed van bohémiens, die denken dat zij ‘hooger’ zijn dan deze handelslieden! Had ik maar een klein vooroordeel, dat mij een uitweg uit deze impasse wees! Het is werkelijk de impasse, die mij momenteel het schrijven belet.

hart.gr. onder allen,

je Menno

Dit is geschreven onder krampen van het lijf. Vergeef dus ev. Costerlijke stijlelementen.

Zijn E. en B. al weer weg? Anders mijn hart. groeten!

Origineel: Den Haag, Letterkundig Museum