Briefwisseling Menno ter Braak - Saar Bessem

Saar Bessem
aan
Menno ter Braak

Rotterdam, [10 juni 1935]

2^de Pinksterdag

Beste Ant en Menno,

Het dondert en bliksemt boven Rotterdam. Over de Beukelsdijk spoeden zich angstige menschens naar huis. De meesten gehuld in verregende C. en A-Pinksteraanbiedingen. Een troostelooze aanblik. Bij mij persoonlijk komen tijdens deze hemelsche driftbuien... schuldgevoelens naar boven. (Zoo verging het reeds de primitieve mensch) Zóó erg zijn die schuldgevoelens, dat ik besluit alsnòg naar de vulpen te grijpen en te trachten de goden en jullie gunstig voor mij te stemmen. Zij het niet te laat! Het zal nu een half jaar geleden zijn dat Menno een vodje papier in mijn bus gooide bezaaid met vriendelijke woorden, waarop door mij niet werd gereageerd. Nee, dit zullen de goden mij niet vergeven, vrees ik.

Zoù ik de moed vatten jullie te vragen hoe het leven staat? En of jullie nog altijd op 't Pomonaplein toeven?

Kijk, daar komt het zonnetje door. Ook de primitieve mensch meende in de kleinste verandering-ten-goede-van-daarboven een gunstig voorteeken te zien...

Hier gaat het best. 6 Juli wordt Heer Halewijn van Pijper hier gegeven (je moet de groeten hebben. Menno) en zal ik daarin het Koningskind spelen. Een en ander ter eere van de opening van het Boymansmuseum. Voor mij aardig. Of ik er iets van terecht zal brengen zal moeten blijken, ik heb zooiets nooit gedaan. Verkade heeft de regie. Er wordt dus deze laatste weken van de eene repetitie naar de andere gehold. 't Montessorischooltje heb ik eenvoudig in de steek gelaten, het onderwijs interessert mij minder dan ooit.

Na 6 Juli (lach niet) kom ik een middagje thee drinken als 't mag. Laat een van jullie eens goed op me zijn en b.v. een briefkaartje schrijven met erop: ‘wij leven nog’, ‘wij zullen trachten je te vergeven’, ‘wij zijn je allang vergeten’ of iets in dien trant.

Hartelijke groeten,

Saar

Origineel: Den Haag, Lettterkundig Museum