Briefwisseling Menno ter Braak - J.S.Th. Poutsma

J.S.Th. Poutsma
aan
Menno ter Braak

Baarn, 15 oktober 1928

Baarn, 15 Oktober 1928

Hooggeachte secretaris,

Ofschoon in Baarn wonende en dus lid zijnde van de afdeling Gooi is het mij toch gemakkeliker de voorstellingen in Amsterdam bij te wonen dan die in Hilversum, omdat ik bijna geregeld iedere Zaterdag toch in Amsterdam moet zijn voor allerlei zaken, en er, buiten de Filmliga, niets is, dat mij naar Hilversum roept. Zou het daarom mogelijk zijn, dat ik overgeschreven werd van de Afdeling Gooi naar de afdeling Amsterdam? U zou mij daardoor zeer verplichten.

Ingeval het nu mogelik blijkt, zou ik U willen vragen: moet ik mijn bewijs van lidmaatschap Gooi aan U verzenden voor (of nadat) ik overgeschreven ben? En mag ik de verschuldigde f1.40 aan stedelike belasting (die ik hier niet heb behoeven te betalen) aan de penningmeester verzenden op 1 Nov. a.s., hem daarbij de moeite en mij de kosten besparende het per post te moeten innen? Ik zal er dan voor zorgen, dat hij dit bedrag op een der eerste dagen van Nov. door middel van een postwissel zal kunnen innen. (Welk is zijn adres?)

Mag ik tenslotte de aandacht van het bestuur nog vestigen op de volgende films, waarvan ik het in overweging nemen, geloof ik, kan aanraden? Een enkele heb ik misschien reeds, 't zij mondeling, 't zij schriftelijk, bij de enquête, genoemd.

1[onleesbaar] (Lubitsch-Pola Negri; een van de eerste grote films van deze regisseur). 2. Wachsenfigurenkabinett. 3. Caligari. 4. Orlacs Hände (een oudere film van Wiene, naar ik meen uit 1924 of '25 (en hier voor zover ik weet nooit vertoond), met Veidt in de rol van Orlac, en de geschiedenis behandelende van eens groot pianist Orlac, die door een ongeval zijn handen verliest; een chirurg ziet kans hem van twee nieuwe handen te ‘voorzien’, die echter toebehoort hebben aan een rasboef en moordenaar; het resultaat is, dat Orlac de onbedwingbare moord-neigingen van zijn nieuwe handen onmogelik kan bedwingen, hoe hij er ook tegen vecht. Hoe het afloopt durf ik niet meer te zeggen. 5. Arlaune. Regie: Henrik Galeen. Hoofdrollen: Wegener en Brigitte Helm. De film dateert nog uit dit jaar en werd onlangs afgekeurd door de bioskoopkommissie. De regisseur is dezelfde als die van Der Student von Prag. (Wist U, dat 8 of 10 zo niet meer jaren geleden laatstgenoemde film voor de eerste maal werd gemaakt, met Wegener als de student?) 6. Die Strasse. 7. Hedda Gabler. (Asta Nielsen als Hedda. De naam van de regisseur weet ik niet). 8. Schatten. Hollandsche titel: Hallucinaties. Kortner in de hoofdrol. Een film volkomen zonder tekst, zelfs wat betreft het aanduiden van het begin van een nieuwe akte. Men bereikte dit laatste door één of meerdere opgestoken vingers, die slechts een wit vlak tot achtergrond hadden te ‘verfilmen’. Fritz (of Arthur?) Robison was de regisseur. Ruth [Weyker] vervulde de vrouwelijke hoofdrol. Jordaan schreef indertijd (Groene, Augustus '24) een zeer waarderende kritiek. Hij zeide o.a.: ‘De kunstenaar, die zijn krachten aan het decor wijdde, bereikte, over het geheel genomen schitterende resultaten in het streng expressionistische genre... De proefneming (is) zeer belangrijk en (opent) nieuwe perspectieven voor de cinematografie... Het belangrijkste in deze film is de toepassing van 't zwart-wit. 't Is inderdaad verrassend wat hier met prachtige grijzen en gedurfde zwarten is bereikt.’

De titel van J.'s artikel was ‘Het Experiment.’

Met beleefde groeten

J.S.Th. Poutsma

Origineel: Amsterdam, EYE Film Instituut Nederland